Deel van de tekst van het artikel:
"Wat is dat toch voor een embleem?", is ons al zo dikwijls gevraagd naar aanleiding van het bommetje dat wij op onze jasjes dragen. Als de lezer mocht menen dat het "niets voorstelt", zoals soldaten plegen te zeggen, dan kan ik het tegenovergestelde beweren. Tenslotte heeft ieder onderdeel zijn korpseer en wij dus ook. Hier dus eens iets over de munitie-opruimingsdienst.
Het kader en de manschappen van de munitie-opruimingsdienst zijn "vogels van diverse pluimage". Oorlogsvrijwilligers en dienstplichtigen, gecharterd uit allerlei onderdelen maar ook jongens die dit soort werk in Nederland ook al deden. Boze tongen beweren dat het onderdeel is samengesteld uit mensen die nergens anders meer voor deugen. Dat is natuurlijk jalouzie de metier, mijne heren. Wij hebben terdege een opleiding voor ons werk gehad en wel te Batavia. Het was een stoomcursus, want wij moeten in deze gebieden spoedig aan de slag. Er was en er is veel op te ruimen. Wat we opruimen? Wij blazen partijen bommen op van diverse grootte en zwaarte; we gaan op zoek naar mijnen; we dumpen gevaarlijke munitie in zee en het is ook al gebeurd dat we enkele bunkersbij de haven van Sibolga hebben opgeblazen. (......) De munitie-opruimingsdienst is in secties verdeeld, geheel verspreid over de gehele archipel. Om enkele detachementen te noemen: Medan, Sabang, Batavia, Magalang, Djocjacarta, Balikpapan, Bandung enz. Met recht kunnen we zeggen dat die ene compie, waaruit de Mu.O.D. bestaat de meest verspreide compie van het leger is
