In feite niet echt een 'Indie-schildje' maar toch was de instelling van dit embleem een direct gevolg van de periode 1945-1950.
Een aantal Nederlandse militairen, werden, conform de afspraken die gemaakt waren tijdens de Ronde Tafelconferentie, van 1950 tot 1954 als militaire adviseurs in Indonesië gedetacheerd. Zij assisteerden bij de opbouw van de Indonesische strijdkrachten, deels met eigen, afgestoten materieel. De afkorting werd door de Indonesiers verklaard als Nederlanders Maoe Makan, Maleis voor Nederlanders willen eten...
Het personeel van de Missie droeg dit embleem op de rechterbovenmouw. Ingesteld bij MB van 2 januari 1951 nr 961 (zie hierboven) en vervallen bij MB van 12 maart 1955 nr 203,795 A.
Uitvoeringen (voor zover bekend):
A - B - D - E
Uitgaande van de MB nr 961 van 2 januari 1951 en de daarbij gevoegde ontwerp tekening, zijn de uitvoeringen A (metaal) en D (stof) de zgn. 'dienstverstrekkingen',
afmeting 6.2 x 4.3 cm (metaal)
B en E: zouden dan een variatie betreffen, kleiner schild, grotere letters en met zilverkleurige c.q. witte lijnen op het zwaard, afmeting: 6 x 4 cm (metaal)
Op de achterkant van het metalen schild een merknaam (moeilijk te lezen) 'Pinkasa' (?)
