Mouw- en petembleem
Pau An Tui, een Chinees beveiligingskorps, gefinancierd door de Chinese gemeenschap in Nederlands Indië. De leden hiervan, bestaande uit lokale Chinese vrijwilligers, werden door het Nederlands leger bewapend en opgeleid in het gebruik daarvan. Zij hadden tot taak have en goed van de eigen gemeenschap te beschermen tegen misdrijven zoals moord, roof en brandstichting. Veelal deed een kleine afdeling vrouwelijke vrijwilligers het huishoudelijke, sociale en medische werk
(bron: A.J. van Veen: Militaire Politie In Nederlands-Indië 1945-1951)
In 'Bandjir over Noord-Sumatra' staat te lezen:
Op een van mijn wandelingen, als ik reeds na enige minuten aan de rand van het beschermde gebied ben gekomen, zie ik een klein aantal vreemdsoortig geklede soldaten in stelling liggen achter een straatbarricade. Zij zijn geheel in licht khaki gestoken en hebben platte petten op van dezelfde kleur. Hun geweren zijn voorzien van abnormaal lange lopen. Het zijn Chinezen, mannen van de Pao An Tui: het Chinese Veiligheidscorps in Medan. Van Lim Seng, den president, verneem ik de geschiedenis van dit corps:
In de laatste maanden van 1945 vielen onder de vlagen van de republikeinse revolutie op Sumatra' s Oostkust vele onschuldige slachtoffers. Die meer bezat dan de roofzuchtige extremisten, werd beschouwd als "vijand" en vooral de Chinese wijken van Medan, waar niet kon worden gerekend op de bescherming van de Britse troepen, was men aangewezen op de goede wil van de republikeinse politie, die echter niets deed ter voorkoming van roofovervallen, ontvoeringen en verkrachtingen die aan de orde van de dag waren. (...) In December 1945 namen enige vooraanstaanden uit deze gemeenschap het initiatief om zelf tegen terreur en roof te argeren en de Pao An Tui deed haar intrede. (...) Om politieke redenen weigerde het Britse hoofdkwartier tot maart 1946 om vuurwapenen te verstrekken; toen echter bij enige overvallen op Chinese ingezetenen - onder meer op het huis van den president van de Pao An Tui den heer Lim Seng - meerdere slachtoffers vielen, zag men van Britse zijde in, dat de terreur dergelijke vormen ging aannemen, dat onmiddelijk ingegrepen diende te worden. Een klein aantal vuurwapenen werd verstrekt en daarna durfde geen eampokkers - rovers - meer in de door de Chinezen beschermde wijken door te dringen
Uit:
Hans Post, Bandjir over Noord Sumatra, Boek 1 van de gelijknamige trilogie, 1948
