Het Vergeten Leger
Nederlandsch Indië 1945-1950
Uitvoeringen:
D - E - F
E: Indisch borduursel
F: van been
Emblemen werden duidelijk niet alleen bedoeld  voor bevestiging  op de uniform, regelmatig werden diverse voertuigen van  eenheden voorzien van het (bataljons-) embleem zoals hier een carrier met het embleem van 1 - 3 R.I., de 'Watermannen'.
Naar de diepere betekenis van het doodshoofd valt alleen maar te raden...
L.I.B. 1-3 R.I.

Bijnaam:
'De Watermannen'
Het bataljon 1-3 R.I. werd als L.I.B. gevormd uit het toenmalige 3e Wachtbataljon dat reeds op 15 oktober 1945 te St-Niklaas (Belgie) ontstond uit Nederlanders die zich door oorlogs-omstandigheden in Frankrijk en Belgie bevonden. Het onderdeel is enige tijd als "Liberated Manpower Unit" bij de 21e Army Group ingedeeld geweest waar de Britten het de naam "Paris Battalion" gaven.
De drie rivieren Maas, Waal en Rijn waarover zij later als L.I.B. terugkeerden vormden het embleem.



Gedenkboek
Opgericht op 18 december 1945 te Zeeuws-Vlaanderen    

Ingedeeld bij de V-brigade            
 
Vertrek naar Indië 21 november 1946 a/b "Johan de Witt"
 
Aankomst in Indië 20 maart 1946 te Batavia                        
 
Toegevoegd aan T.T.C. West-Java, ingedeeld bij 3e Infanterie
Brigade Groep                           
 
Actiegebied(en):
Tjimahi, Bandoeng, Banjoemas, Tjilatjap, Pangandaran,
Kalipoetjang                                                  
 
Commandant (in Indië): Lt.kl C.J.H. Luesen
 
Gerepatrieerd:
13-05-1948 a/b "Tabinta"                  
07-06-1948 aankomst Rotterdam                         
 
Omgekomen:
38 man 

Fantastisch bewerkte huls van een 10,5 houwitser t.g.v. het 'eerste' schot, donderdag 23 mei 1946.

Deze houwitsers (Bofors) werden in 1924 bij het KNIL ingevoerd. Gezien het feit dat er geen artillerie ondersteuning beschikbaar was omdat de artillerie afdeling ingedeeld bij de V-brigade (5 AVA) niet de beschikking had over geschut., zijn de infanteristen van het bataljon zelf maar op zoek gegaan naar stukken. Zij vonden vier vuurmonden van 10.5 die gedurende de Tweede wereldoorlog in de magazijnen te Bandoeng hadden gestaan en hebben deze vervolgens in gebruik genomen als bataljonsartillerie tijdens de verdediging van Bandoeng in 1946 en tijdens de eerste politionele actie.
Bijzonder was verder dat bij deze artillerie ook een vrouwelijke militair diende, een unicum waarschijnlijk. Sergeant-majoor Tjits van Tongeren van het VK-KNIL was menagemeester van een van de batterijen.

Aanleiding van het heugelijke feit vernoemd op de huls betreft het eerste schot na 1945.

De huls is afkomstig van de Patronenfabriek Hembrug, 1930
COMMANDING OFFICER
Dit betreft de voertuig-vlag van de jeep van de bataljonscommandant, de kolonel Luesen. Deze vlag werd door kapitein Maessen na zijn Indie tijd als souvenier mee terug naar Nederland genomen. De kapitein was een goede vriend van de kolonel en o.a. Hoofd Technische Bataljonswerkplaats.

Afmeting: 24 x 21 cm, embleem geborduurd.
Jubileumnummer Bataljonsbeton, oktober 1947
Originele cliché ten behoeve van de voorpagina van de Bataljonskrant van 1-3 R.I., tweede jaargang, nummer 9 genaamd 'BATALJONS BETON', 1 maart 1947.
De voorpagina van deze uitgave stond in het teken van de geboorte van Prinses Marijke
Originele cliche van de titel 'Bataljonsbeton' gebruikt bij
eerdere uitgaven.
Eindelijk huiswaarts, 23 januari 1950 aan boord van MS Tabinta