Het Vergeten Leger
Nederlandsch Indië 1945-1950
Generaal-majoor der infanterie KNIL Pieter Scholten
Geboren te Enkhuizen, 5 januari 1891

2e Luitenant der infanterie KNIL 17-07-1913
Kolonel der infanterie KNIL 18-12-1941
Reserve generaal-majoor der infanterie KNIL 26-11-1947

Groot verlof 12-03-1951

Onderscheidingen:
- Militaire Willems Orde der 4e klasse
- Ridder in de Orde van de Nederlandsche Leeuw
- Officier in de Orde van Oranje-Nassau
- Oorlogsherinneringkruis 
- Ereteken voor Orde en Vrede 
- Officierskruis XXXV
- Kruis voor betoonde marsvaardigheid
- Mobilisatiekruis 1914-1918



Ridder 4e klasse der Militaire Willems Orde
K.B. van 29 december 1950, no. 36

Wegens:
Het in de strijd onderscheiden hebben door uitstekende daden van moed, beleid en trouw in het tijdvak 30 april 1946 tot 27 december 1947als Territoriaal, tevens Troepen commandant van Noord-Sumatra. Met de algemene leiding belast van deze grote acties in Noord-Sumatra waaronder zowel de eerste als tweede politionele actie, heeft deze opperofficier ondanks de dikwijls moeilijke omstandigheden als het gevolg van een tekort aan personeel en aan materieel, door zijn herhaalde aanwezigheid in de voorste lijn van acties en aldaar met zijn troepen alle gevaren en ontberingen delend door zijn persoonlijke voorbeeld van moed en voortvarendheid zijn troepen weten te bezielen tot de hoogste krachtsinspanning. In het bijzonder getuigt de door hem, met doelbewuste afwijking van de hem bevolen richtlijnen, doorgezette en met succes bekroonde verrassende operatie medio 1947 tegen het belangrijke Indonesische militaire en politieke centrum Pematang Siantar van zijn hoge morele moed en doortastend beleid.

Volgende pagina
Er bestaat twijfel of deze batonserie origineel behoort bij het uniform. De serie komt niet (volledig) overeen met de aan de generaal toegekende onderscheingen. Niet alleen het ontbreken van de batons voor Officier Oranje-Nassau en het Kruis Marsvaardigheid, geeft ook het 'Jeneverkruis' niet het aantal dienstjaren aan. Nader onderzoek volgt.
 
Met dank aan Frans Scalé